De Lee Trail – hoogtemeters maken in Luxemburg

Oefenen voor een tocht in de bergen valt nog niet mee als je in Nederland woont. Hoeveel trappen je ook op- en afloopt, hoeveel duinen of dijken je ook beklimt, het blijft een slap aftreksel van het echte werk. Voor een echte bergtraining, kom je dan ook al snel in het buitenland terecht. Om het toch behapbaar te laten blijven voor een weekendje, kun je best eens kijken naar Luxemburg. Nee, bergen zijn het niet, maar op de Lee Trail (Escapardenne Lee Trail) kun je 2200 hoogtemeters maken binnen 53 kilometer, en dat is toch een leuk begin.

Logistiek

Om mijn benen weer even aan het werk te zetten, trok ik dan ook met een groep vrienden naar Kautenbach. Om op vrijdagochtend gelijk te kunnen gaan lopen, vertrokken we al op donderdagavond. Na een flinke rit van zo’n 4 uur kwamen we aan op camping Kautenbach.

De Lee Trail loopt van Ettelbrück naar Kautenbach, of andersom. Wij kozen ervoor om eerst een nachtje op de camping te verblijven, en de volgende ochtend de auto op het station aldaar neer te zetten. Daardoor konden we na afloop van de tocht gelijk eindigen bij de auto. In Luxemburg is al het openbaar vervoer gratis, en er gaat een rechtstreekse trein van Kautenbach naar Ettelbrück. In 15 minuten sta je dan ook in Ettelbrück, dus het is zeker ook mogelijk om je auto daar te laten.

Op de meeste campings langs de route kun je ook trekkershutjes of andere verblijven huren. Als je niet met al je kampeerspullen wilt lopen, is het dus zeker ook mogelijk om alleen een dagrugzak mee te nemen. En als je het helemaal een luxe trektocht wilt maken; er zijn uiteraard ook hotels in de buurt. We kwamen onderweg dan ook relatief veel mensen tegen die vanuit een vast punt elke dag het openbaar vervoer namen richting hun startpunt voor die dag.

Kampeerplezier

Omdat wij wel met de tent op pad gingen, begonnen we dus met al onze spullen, genoeg eten voor drie dagen en een aantal liters water aan de hike. Onderweg kom je een aantal punten tegen waar je je waterflessen kunt bijvullen, maar die liggen relatief ver uit elkaar, dus zorg dat je wel een liter of twee, drie kunt meenemen. Een waterfilter is ook een optie, op meerdere punten kom je langs beekjes of stroompjes. Ikzelf ben hier in gebieden met landbouw in de buurt wel altijd voorzichtig mee. Je weet tenslotte nooit of er geen landbouwgif in het water wordt geloosd, en daar is geen waterfilter tegen opgewassen. Je komt op deze trail in ieder geval regelmatig langs gecultiveerde akkers en velden.

DAG 1: Ettelbrück – Bourscheid-Moulin

Voor we goed en wel ontbeten hadden, alle tenten opgeruimd waren en we in de trein zaten, was het al na elf uur. Gelukkig is de totale route maar 53 kilometer, dus echt haast hadden we niet.

De lengte van de route kan wel verraderlijk zijn, want door het vele klimmen en dalen daalt je gemiddelde loopsnelheid behoorlijk. Houd er dus rekening mee dat je waarschijnlijk minder kilometers maakt op een dag dan je normaal gesproken doet. Toch is het voor geoefende hikers zeker een optie om de hele trail in twee dagen te doen, als je geen lang weekend vrij kunt krijgen.

Aangekomen in Ettelbrück moesten we even zoeken naar de start van de trail. Het pad staat overal goed aangegeven met bordjes met een witte golf op een blauwe achtergrond, maar voor de zekerheid hadden we ook de gpx. routes gedownload. Deze kun je makkelijk volgen op je telefoon, als je daarvoor een geschikte app hebt. Ikzelf gebruik een Garmin Fenix sporthorloge, ook hierop kun je routes inladen, zodat je je telefoon gewoon in je zak kunt laten.

Omhoog, omhoog…

In Ettelbrück begint het echte stijgen pas nadat je het standbeeld van generaal Patton bent gepasseerd. Het pad loopt hier gelijk omhoog en voert je in een mum van tijd van asfalt naar bergpaadjes. Het echte werk is begonnen!

Niet lang na de start van het pad kom je al bij je eerste uitzichtpunt: de Predigtstuhl (‘de preekstoel’). Van hier vandaan kijk je uit over de rivier de Sûre die ver onder je in het dal een slingerbocht maakt. ‘Lee’ betekent bergkam in Luxemburg, dus hieruit kun je al opmaken wat de letterlijke hoogtepunten van de wandeling zijn. Het pad is heel afwisselend. Je loopt van bergpaadjes naar bospaadjes, van steen naar grind, van bomen naar beekjes, van dorpjes naar velden.

Hoewel er goed weer voorspeld was, kregen we toch een flinke plensbui over ons heen toen we in Michelau aankwamen. Ideale timing, want we konden net prima schuilen bij het station en een pitstop maken bij de toiletten daar.

Tip: Als je in de buurt van Bourscheid-Moulin komt, zie je Chateau Bourscheid al op een heuveltop liggen. Als je extra tijd hebt, kun je een omweg maken om het kasteel zelf te bezoeken.

In Bourscheid zelf kun je kamperen bij camping du Moulin Bourscheid, dat op de route ligt.

DAG 2: Bourscheid-Moulin – Hoscheid

Op de tweede dag maakten we de meeste kilometers. Als je de etappes min of meer aanhoudt loop je bijna 20 kilometer. Als je op dag drie op tijd naar huis wilt gaan, kun je vandaag natuurlijk ook nog wat extra kilometers lopen. Wij hielden het in ieder geval voor gezien na die 20 kilometer, na een nogal uitgebreide lunchstop op het terras in Dirbach.

In deze etappe loop je langs ‘de Boom van Napoleon’. Van tevoren klonk dat indrukwekkend, maar in levenden lijve viel dat nogal tegen. Het bleek te gaan om een boom die er is geplant door de plaatselijke bevolking in 1811, om de geboorte van Napoleons zoon te vieren. Napoleon zelf is hier nooit geweest, en de originele boom is in de Tweede Wereldoorlog gesneuveld. Daarna is de huidige boom pas aangeplant. Hoewel dus geen figuurlijk hoogtepunt, is deze plek wel een letterlijk hoogtepunt. Hier sta je bovenop de berg en heb je aan alle kanten een weids uitzicht op de omringende valleien.

Muzikale wandeling

Vandaag kom je ook langs de Klang Wanderweg (oftewel de ‘Klank Wandelroute’), een stuk van het pad waarlangs muziekinstrumenten staan opgesteld. Het is eigenlijk bedoeld als een familiewandeling vanuit het dorp Hoscheid. Van daaruit kun je een rondje lopen om alle muziekinstrumenten te bekijken (en te bespelen), maar ook de Lee Trail komt langs een aantal van de instrumenten, en ook de wat, ehm…grotere kinderen kunnen zich hier uitleven.

Vlak voor je in het piepkleine Dirbach aankomt, wandel je over spannende,smalle bergpaadjes. Ineens loop je hier, bijna letterlijk, tegen Gods vinger op. Een uitstekende rotsformatie die je bij het omslaan van een hoek ineens de weg verspert. Met een beetje fantasie is het inderdaad net of een zekere vinger naar je omhoog gestoken wordt. Niet lang hierna kom je een abrupte overgang van bos naar asfaltweg tegen, en loop je het dorp in. Hier kun je uitstekend even (of meer dan even) lunchen op het terras van Hotel Dirbach Plage, aan het water, met uitzicht op een klein watervalletje. Aangezien de route over het terras heenloopt, kun je bijna niet anders dan hier even pauzeren, toch? Hier kun je ook een nachtje logeren, als je niet wilt kamperen.

Mocht je vanavond wel weer willen kamperen, dan kan dat op camping du Nord, net voorbij Dirbach.

DAG 3: Hoscheid – Kautenbach

Ook na Hoscheid kwamen we nog een aantal muziekinstrumenten tegen die bij de Klang Wanderweg horen. Op verschillende plekken liepen we hier door een bos waar het mos weelderig groeide, en de zonnestralen zich een weg naar beneden baanden om alle boomstammen heen.

Het gaf het bos een sereen en vredig sfeertje, wat nog versterkt werd door het kleine witte kapelletje dat onaangekondigd langs het pad staat.

Onverwacht stonden we daarna ineens op een bergrug, met aan weerszijden een afgrond en overal een spectaculair uitzicht. Een prachtige plek om flink wat foto’s te maken, als je het geluk hebt om goed weer te hebben.

Laatste loodjes

Een paar kilometer voor je weer terug bent in Kautenbach, kom je langs een uitkijktoren vanwaar je een geweldig uitzicht hebt op de omliggende gebieden, waar je net geweest bent.

Als je dan even later langs de bergrand omlaag kijkt naar Kautenbach en de camping, zie je het eindpunt al liggen. Om je knieën nog een laatste test te doen ondergaan, ligt er nog een pittige afdaling in het verschiet, maar als je de Lee Trail tot nu toe hebt gehaald, mag ook dat geen naam meer hebben!

Als je nog een drankje wilt doen om je succes te vieren: vlakbij het station ligt Hotel Huberty, waar je kunt slapen maar ook gewoon wat kunt eten of drinken. Tenminste…als ze open zijn. Bij ons was dat helaas niet het geval, dus zochten we ons heil elders. Met het gevoel alsof we weer weken lang op pad waren geweest, gingen we hierna weer op huis aan. Niet meer zo fris van lijf en leden, maar wel weer heerlijk fris van geest!

Samenvatting

Naam: Escarpardenne Lee Trail is onderdeel van de Escapardenne Trail (totaal 158 kilometer), die van La-Roche-en-Ardenne naar Ettelbrück loopt.

Afstand: 53 kilometer, 2200 hoogtemeters

Moeilijkheidsgraad: In vergelijking met Nederlandse wandelingen zwaar. Voor hikers die gewend zijn aan bergen goed te doen. Enkele steile klimmen en afdalingen, met bergruggetjes en afgronden. Paden kunnen glad zijn bij regenachtig weer.

Etappes:

Ettelbrück – Bourscheid-Moulin (17,8 km)

Bourscheid-Moulin – Hoscheid (19,3 km)

Hoscheid – Kautenbach (14,5 km)

Voor wie:

• Enthousiaste wandelaars die niet opzien tegen steile paden en veel klimmen.
• Geen beginnerspad.
• Minder geschikt voor mensen met hoogtevrees.

Wat heb ik nodig?

• Watercapaciteit van minstens 2 à 3 liter water of waterfilter (ik gebruik zelf de Sawyer Squeeze, maar de Katadyn BeFree is ook erg populair!)
• Kampeerspullen als je onderweg wilt kamperen, anders alleen wat te eten, drinken en je regenkleding.
• Wandelstokken zijn niet absoluut nodig, maar kunnen handig zijn, zeker als het veel geregend heeft en de paden glibberig kunnen zijn. Ik heb ze sowieso altijd bij me, omdat mijn tent wordt opgezet met wandelstokken.
• Je favoriete wandelschoenen. Hoge bergschoenen zijn niet nodig, maar als je hier graag op loopt, is er uiteraard ook niets op tegen. Lees meer over mijn favoriete wandelschoenen.